Manyas İlçesi Hakkında

Tarihçe

Manyas’ın en eski sakinleri, coğrafyacı Strabor’a göre Dolionlar’dır. Apollodorus da Strabor gibi, Dolionlar’ın Daskyleion’ya kadar uzanan Aesepus, Gönen-Karacabey,Rindakos, Mustafakemalpaşa ve Adranos Çayı (Kocaçay) arasındaki bölgede oturduklarını belirtir. İlçenin eski ismi Miletopolis veya Pemaninos’dur. Bu bölgenin içine aldığı Ergili mevkiinde 1952 yılında yapılan ilk arkeolojik araştırmada, 7. yüzyıla ait proto-korinth sekaya peos parçaları ve 6. yüzyıla ait Doğu Yunan seramik parçaları elde edilir. Hatta ani döküntü toprak içinde ahanenit buhullası bulunur ve böylece bu yerlerin bir zamanlar İranlılar'a ait bir merkez olduğuna dair bir işarete rastlanır. Ayrıca bunun yanında, Helenistik ve Roma çağına ait adak ve mezar kabartmalarıyla, Manyas’ın 2 km güneybatısında Macar değirmeni, hamam ve yaklaşık 1000 dekarlık bir sahada şehir harabesini andıran kalıntılar, 5 km batısında şifalı kükürtlü ılıca ve Maltepe’de mezarlar, gözyaşı kupaları, yağdanlıklar, küçük şarap testicikleri bulunur.

7. yüzyılın başında ilçe topraklarında yerleşik düzene geçilmiştir. Osmanlı döneminde bölge toprakları, Karesi Sancağına bağlı kalmıştır. 1877 Osmanlı-Rus savaşı sonucunda Kırım Türklerinden 25 hanelik göçmen kafilesi Romanya yoluyla bu bölgeye yerleşmiştir. Bunun sonucu olarak, bölgede yaşayan köylüler, buraya Tatar köyü adını vermişlerdir. Ancak bundan 15 yıl sonra, 1892/93’te, Kafkasya’dan 25 hanelik bir göçmen kafilesi daha gelerek, ilçede Maltepe olarak bilinen tepenin eteklerine yerleşince Manyas; Gürcü, Çerkes, Dağıstan, Kabartay vb. kültürden gruplarla renklenmiştir. Sonraki dönemlerde, sıklıkla Kafkasya, Romanya, Bulgaristan ve Yunanistan’dan gelen göçmenlerin bölgeye yerleşmesiyle Tatar köyünün sınırları iyice genişlemiştir. Bu, kaçınılmaz olarak yeni bir yapıyı gerekli kılmıştır. 1890 yılında, 3 km kuzeyindeki Kayaca’da bulunan nahiye teşkilatının Manyas'a alınmasıyla Bandırma’ya bağlı nahiye merkezi olmuştur. 1936 yılının Aralık ayında 3012 sayılı kanunla Balıkesir iline bağlı ilçe merkezi halini almıştır.

Coğrafi Yapı

Kuzeyinde Bandırma, batı ve kuzeybatısında Gönen, güneyinde Balıkesir il merkezi, güneydoğusunda Susurluk ve güneybatısında Balya ilçeleri ile çevrilidir. Manyas, coğrafi yapıdan da faydalanılarak hakim tepe üzerine kurulmuştur. Gelişme alanları ise merkezden Bandırma-Balıkesir karayolu ve Gönen-Susurluk (kuzeybatı - güneydoğu) aksı üzerinde yer almıştır. Yapılaşmanın fazla olmaması ve kentin statik özelliğe sahip olmasi bu konuda fikir yürütmeyi zorlaştırmaktadır. Buna rağmen yerleşmenin radyo-konsantrik bir gelişme gösterdiği söylenebilmektedir.

Tektonik göller grubuna giren Manyas Gölü, yaklaşık olarak 192 kilometre karelik yüzölçümü ile ülkemizin altıncı; Marmara bölgesinin ikinci büyük gölüdür. Gölün doğu-batı doğrultusundaki uzunluğu 19 km, kuzey-güney doğrultusundaki genişliği ise 11 km’dir. Su yüzeyi denizden 15-16 metre kadar yüksek olan gölün, ortalama derinliği ise bir ile iki metre arasında değişmektedir. Gölün en derin yeri ise kuzeyde olup, beş metreyi bulmaktadır.

İklim

Kışın (-3), yazın (+35) dereceyi aşmayan sıcaklık görülür. Yıllık yağış miktarı ortalama (6,3) kg. kadardır. Rüzgarlar en fazla lodos ve poyrazından eser, kışın karayel kar getirir. Kış çoğunlukla Şubat ve Mart aylarında hüküm sürer. Bölgenin güneyindeki yüksek kesimler ve vadiler, ilkbahar, sonbahar ve kış aylarında kısmen sislidir. Bölgede hakim rüzgar yaz aylarında lodos ve diğer aylarda poyrazdır.Kışları ılıman olduğundan yüksek kesimler haricinde kar çok nadir yağar.